Binnen de lijntjes

Is het hebben van seks met eerdere partners verkeerd? Moet je je hele leven onderwerpen aan slechts één persoon omdat één of ander vaag religieus boek dat voorschrijft? Of omdat een ander dat voorschrijft? Of omdat de maatschappij dat wil? Of omdat je bang moet zijn te worden verstoten uit je omgeving als je seks hebt met meerdere partners? Waarom worden mensen die buiten die gebaande paden wandelen met scheve ogen aangekeken? Waarom hen in een hoekje te plaatsen? Waarom worden mannen die seks hebben met meerdere vrouwen beschuldigt als seksverslaafden en waarom vrouwen als hoer? Terwijl dat nou juist de mensen waren die genoten en alles uit het leven haalden. Het maakte de keuze lastiger en het zorgde ervoor dat jonge mensen steeds langer wachten met het zoeken naar een partner. Dit waren de genieters die wisten dat seks met één en de zelfde partner na een tijdje zou gaan vervelen. Zij wisten dat dit op den duur zou leiden tot relatieproblemen. Zij wilden onder geen voorwaarde meewerken aan een leven waarin ze hun agenda moesten trekken om een afspraak te maken wanneer ze met hun eigen partner seks konden hebben. Het hebben van seks met een andere partner verrijkte hun seksleven. Het deed hun verlangen naar elkaar alleen maar groeien. Het was avontuurlijk en je zag ook nog eens iemand anders naakt. Niet alleen dat, je mocht er ook nog eens mee spelen. Je mocht met dat andere naakte lichaam vrijen totdat je klaarkwam, en langer. 

Deze mensen konden seks hebben met een ander zonder dat ze daarop verliefd hoefde te worden. Zonder dat ze zich aan die partner hoefden te binden. Zonder dat ze met hun eigen partner ruzie kregen omdat ze waren vreemdgegaan. Vreemdgaan bestond in hun leven niet eens, omdat ze tegenover hun eigen partner eerlijk over de seks waren. Ze vertelden elkaar het eerlijke verhaal. Nog vóór de seks zou aanvangen. Nog vóór ze die andere sekspartner ook maar hadden aangeraakt. Ze vertelden elkaar het eerlijke verhaal tijdens een wandeling in het bos. Tijdens het ontbijt of gewoon terloops. Soms sliep die partner ook gewoon tussen hen in, in hetzelfde bed. Soms zat die partner naakt aan de ontbijttafel als één van de andere partners zijn of haar eigen huis binnenstapte. Soms werd er nog volop gevreeën met die sekspartner, terwijl één van de andere partners het huis binnenstapte. Ze wisten immers van elkaar dat er werd gevreeën omdat dat in de huiselijke agenda stond. Daar was niets mis mee. Geen van  beiden had er echt moeite mee. Zolang er maar het eerlijke verhaal werd verteld. Juist om te laten zien dat er niets aan de hand was werd de seks van beide partners opgenomen. Rond het bed stonden soms twee tot wel twaalf camera’s die het verloop van de seks minutieus registreerden. Het hoorde niet alleen bij de afspraken, maar stelde de ander ook gerust.

Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.

Erotische boeken winden vrouwen op

Een studie toonde al eerder aan dat 73,5 procent van de vrouwen na het lezen van een erotisch getint boek een seksueel verlangen voelde. Onderzoeker F. Spufford: "Het plezier van lezen is niet alleen dat er een nieuwe wereld voor je opengaat maar dat het je ook bij jezelf brengt. En opwinding en verlangen beginnen in het hoofd."

En laten wij daar nou nét de oplossing voor hebben

Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl. 

We moeten naar de cloud!

Bewuste foto is niet van één van de in dit stukje genoemde personen / Foto: Tumblr.com

Afgelopen winter leek het plotseling in de mode te zijn om naakt in de sneeuw te gaan staan en daarvan een selfie te maken. Die foto werd vervolgens op Facebook of Twitter gezet. En daarna? Daarna gebeurde er eigenlijk niets. Niemand zei wat. Niemand deed wat. Het kwam niet in het nieuws. Er was geen sprake van gekwetste ego’s. Het leven van alledag ging eigenlijk gewoon door. Waarom? Omdat veruit het grootste deel van de selfies naakte mannen waren en die zijn blijkbaar niet interessant genoeg om daar aandacht aan te besteden. Maar de trend is ingezet: er heerst een soort ongebreidelde drang om naaktfoto's van jezelf te maken. Naaktfoto's van jezelf maken is blijkbaar opwindend of zorgt voor seksuele opwinding bij de tegenpartij. Dat mag best, want naakt is mooi en een naakt lichaam mag best worden getoond. Sterker nog: onderzoek heeft uitgewezen dat zoveel en zo vaak mogelijk naakt zijn erg gezond is, omdat het lichaam beter vieze geurtjes af kan stoten. Er is dus niets mis mee de hele dag naakt te zijn en de wereld dat te laten weten door middel van een selfie.

Hoe anders ging dat bij The Frappening; het verschijnsel waarbij hackers de naaktfoto’s van circa 300 Hollywoodsterren hebben gekraakt uit hun iPhone en die online hebben gezet. Eerst op fotowebsite 4Chan. Maar later doken de foto’s ook op andere plaatsen op. De advocaten van de getroffen sterren konden het simpelweg niet meer bijbenen. De Twitter en Facebook accounts waarop de foto’s stonden konden vrij eenvoudig worden geblokkeerd en de eigenaren achterhaald. Maar de foto’s zijn daarna alweer verder verspreid. Hier in Nederland weet Manon Thomas daar alles van. Haar buurman kraakte haar PC, pikte de naaktfoto’s die haar vriend had gemaakt er vanaf en zette die op het internet. Ook Thomas stuurde er advocaten op af, maar merkte al gauw dat het geen zin had. Die verspreiding gaat op het internet namelijk sneller dan de snelheid van het licht. Miljoenen computergebruikers over de hele wereld kunnen de foto’s met één muisklik op hun computers downloaden en elders op het web plaatsen. Als de ene website wordt gesommeerd de foto’s te verwijderen, dan worden die foto’s alweer op misschien wel tien andere websites geplaatst. Het is onbegonnen werk om die foto’s de achterhalen en de personen die hen hebben geplaatst te vervolgen. Hierdoor wanen de hackers zich vrij onschendbaar. Voor zover ze dat al niet waren.

Waren de naaktfoto’s van Manon Thomas het aanzien nog redelijk waard; de foto’s van de Hollywoodsterren zijn niet om aan te zien. Ze zijn onduidelijk, onscherp en vaag waardoor er is bijna niets op te zien. Soms zijn alleen een paar borsten te zien of een de billen. Gezichten worden zelden of niet getoond. In de films waarin de getroffen actrices naaktscènes spelen is méér te zien dan de foto’s op hun iPhone. Dat zijn dat de gemiddelde Amerikaanse speelfilms waarin billen, borsten en vagina keurig netjes worden afgedekt. Alsof iedereen zo in zijn of haar slaapkamer rondloopt. Alsof iedereen ’s morgens opstaat en direct een doek om zijn of haar lichaam wikkelt, om vervolgens op deze manier de badkamer in te stappen. Waardeloos natuurlijk. Maar goed, het blijven Amerikaanse films.

De Hollywoodsterren hebben geen idee wat er allemaal gebeurd met zo’n foto als die eenmaal is opgeslagen in die iPhone. Niemand heeft ook maar een idee wat er allemaal gebeurd met gegevens die we invullen op Facebook, Twitter, Hotmail, Gmail en in de iCloud. Er is genoeg over in de media verschenen; inlichtingendiensten gaan bijvoorbeeld niet te zachtzinnig om met die gegevens. Maar wat inlichtingendiensten kunnen, kan een kwaadwillende ook en dus was het slechts een kwestie van tijd voordat die naaktfoto’s voor iedereen beschikbaar kwamen. De iPhone is namelijk een immens populair toestel, waardoor de kant groot is dat de Hollywoodsterren ‘m ook hebben en dus was deze kraak een makkie.

Nu kun je als Hollywoodster een paar dingen doen: net als Manon Thomas de moraalridder gaan uithangen en advocaten op pad sturen die sommeren de foto’s van websites te verwijden, of je kunt het ook gewoon accepteren. Er is niets mis met een naakt lichaam. Zelfs niet in het preutse Amerika. Immers stijgt of daalt je marktwaarde niet omdat er toevallig een paar naaktfoto’s van jou op het internet slingeren. Er slingeren miljoenen naaktfoto’s op het internet. Misschien ook wel van u. Want naakte selfies was afgelopen winter een modetrend onder vooral mannen. Het is een kwestie van tijd voordat de vrouwen zich achtergesteld voelen en ook gaan meedoen.

Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.

Lesje marketing

Foto: Tumblr

Deze week gaat de Nederlandse erotische speelfilm De Overgave in première. Of, liever gezegd: niet in première, want er is geen bioscoop in Nederland te vinden die de film wil vertonen. Daarmee lijkt De Overgave hetzelfde lot te ondergaan als I Love Dries, waarvoor ook geen enkele bioscoopexploitant echt warm liep. De Overgave dreigt commercieel dus een flop te worden. Een ongeloofwaardig plot, slechte acteerprestaties en falende techniek liggen aan de ondergang van de film ten grondslag. De Overgave is gebaseerd op de roman De Overgave van Floor van Renee van Amstel. Het werd bij het uitkomen gepresenteerd als het Nederlandse antwoord op het destijds mateloos populaire Vijftig Tinten Grijs, in de hoop mee te liften op het immense succes van dat boek. 'Als je Vijftig Tinten Grijs leuk vindt, dan vindt je dit ook leuk!',zo meldde de uitgever enthousiast. De stations hingen vol met posters waarop deze opmerking stond. De inzakkende boekenmarkt had inmiddels een gat ontdekt en uitgevers waren daarop massaal ingesprongen: vrouwen van in dertig wier seksleven een beetje in de sleur was geraakt. Zij verslonden Vijftig Tinten Grijs. De hoofdpersoon in De Overgave gaat op zoek naar vrouwen die dat boek verslinden en vraagt zich af waarom ze dat vinden. Kun je het nog volgen? Precies, het is niet meer te volgen. Feit is niet meer te onderscheiden van fictie.

Je product in de markt zetten door het te vergelijken met een succesvollere evenknie is de doodsteek voor ieder product. Het is een zwaktebod omdat je eigenlijk geen argumenten hebt om unieke eigenschappen van je eigen product onder het voetlicht te brengen. Je moet uitblinken een originaliteit. In de plaats van een vergelijking trekken moet je juist laten zien wat je onderscheidt van Vijftig Tinten Grijs, zonder dat product bij de naam te noemen. Het enige Nederlandse antwoord op Vijftig Tinten Grijs is de Nederlandse vertaling van Vijftig Tinten Grijs en geen enkel ander boek.

Daarom heeft HQ/e er ook voor gekozen iedere vergelijking met andere erotische romans uit de weg te gaan. Hotel vol Verlangens is een op zichzelf staand erotisch verhaal dat niets te maken heeft met SM of manieren die je seksleven een beetje uit de sleur halen. HQ/e wil met het werk laten zien dat erotiek niet alleen maar te maken heeft met hardcore seks of SM. Het gaat om durfallen. Het gaat om die mensen die die extra stap durven zetten; buiten de gebaande paden durven gaan. Anders willen zijn dan de massa. De hoofdpersonages in Hotel vol Verlangens zijn halverwege de dertig. Ze hebben bijna de helft van hun leven erop zitten. Tijdens een vakantie op een zonnig toeristeneiland vragen ze zich af: wat te doen met de rest? Wil ik zo verder leven? Waarom is het allemaal zo gewoon geworden? Hoe heeft het zover kunnen komen? Kan het anders? Zo ja, hoe? Wie leidt me naar een ander bestaan? Waarom ben ik zo wanhopig?

Hotel vol Verlangens is een ode aan durfallen. Aan die mensen die buiten de gebaande paden durven lopen. Tegen de stroom in zwemmen blijkt moeilijker dan gedacht, maar alleen de aanhouder wint.


Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.

Naakt is pas naakt als het echt naakt is

Foto: tumblr.com

Producent Reinout Oerlemans dacht een gat in de markt te hebben gevonden toen hij begin dit jaar aankondigde dat er een naakte datingshow op komst was. Speculaties waren niet van de lucht. Nog enthousiaster werd Nederland toen Lucille Werner aankondigde een naakte versie van het spelprogramma Lingo te willen maken. Op 1 juni (de 'internationale dag van de naakten', wist niet dat die bestond) zou Werner uit de kleren gaan in een studio met naakte deelnemers en gadegeslagen door naakt publiek. Dit was te mooi om waar te zijn en TV-kijkend Nederland bereidde zich al voor op een heerlijke zomer.

Tv-recensenten waren wat sceptischer. Een naakte versie van Lingo was ondenkbaar, vonden de recensenten, want Lingo wordt over het algemeen bekeken door ouderen: zestigers, zeventigers en ouder. Daarnaast was het Lingo publiek streng religieus. Een naakte versie van het televisieprogramma waarmee zij hun dag afsloten zouden zij niet pikken. Lucille Werner wist dat haar programma alleen maar oudere kijkers trok en wilde met de naakt actie een jonger en avontuurlijker publiek aanspreken. Dit vast onder druk van de producent, die weer de druk voelde van het bestuur van de TROS en die voelde weer de druk van de adverteerders. Maar de de oudere  kijkers lieten het er ook niet bij zitten en protesteerden. Het CDA stelde Kamervragen en de tv-recensenten kregen uiteindelijk gelijk: een naakt versie van Lingo kwam er inderdaad niet.

Succesvoller was de naakte datingshow 'Adam Zkt Eva' van Reinout Oerlemans, uitgezonden op RTL5. De eerste aflevering trok meer dan één miljoen kijkers. Mede door de bombarie en discussie rondom het thema naakt. Ook hier speelden tv-recensenten weer een hoofdrol: Zij vreesden voor een naakte datingshow waarin geslachtsdelen waren vervaagd of de deelnemers en deelneemsters tenminste onder zoveel tatoeages zaten, dat het naakte lichaam vrijwel helemaal weg viel. Die kritiek bleek niet helemaal ongegrond, want zender RTL5 speelde inderdaad met de gedachten delen van het naakte lichaam te vervagen. Maar Oerlemans wilde dat niet en de deelnemers en -sters werden in vol ornaat getoond. Toch speelden het avontuur en het zetten van nieuwe stappen in het onbekende een grotere rol, waardoor de lichamen met de tatoeages acceptabel werden. Achteraf bleken de tv-recensenten daarmee tevreden, want het naakt was niet expliciet in beeld gebracht. Voor wie een naakt lichaam teveel werd kon de aandacht vestigen op  de tortelduifjes. Met uiteindelijk 750.000 kijkers in de doelgroep 20 - 30 was het programma een redelijk succes. Het krijgt vrijwel zeker een tweede seizoen.

Dat Oerlemans het gelijk aan zijn zijde had in het tonen van een naakt lichaam in vol ornaat bleek deze week, nadat de eerste aflevering van Dating Naked op de televisie was verschenen. De Amerikaanse versie van Adam Zkt Eva is geen succes, zo meld deze week betaalzender Naked News. De eerste aflevering op de Amerikaanse zender VH-1 trok ondanks veel bombarie slechts 800.000 kijkers. Dat is een resultaat waarvoor RTL5 zich hier in Nederland in de handen zou wrijven, maar in een land met meer dan 15x zoveel inwoners staat dat gelijk aan een VPRO-documentaire op de late zondagavond. Het is gewoon ronduit slecht. Het programma dat grenzen had moeten verleggen dreigt uit te lopen op een flop. Oorzaak volgens Naked News: het naakt is vervaagd en daardoor niet te zien. Het is onzichtbaar of de vrouwen mooie volle borsten hebben en de mannen een lange penis. De lichamen worden niet in vol ornaat getoond. Je moet je als kijker maar voorstellen hoe de deelnemers en -sters er naakt uit zien. De delen van de naakte lichamen die je wel te zien krijgt zitten onder de hinderlijke tatoeages. Want als kijker ga je echt niet interessant zitten kijken naar het zoveelste datingprogramma, waarin wanhopig geworden tortelduifjes de zoveelste poging doen een partner te vinden.Je kijkt voor het naakt. RTL5 had dat in eerste instantie ook niet door. Oerlemans wel.

Waarom duwde Oerlemans zijn zin echter wel door bij RTL5 en niet bij VH-1? Het is zonde, want het programma dreigt te sneuvelen omdat de Verenigde Staten een land is waar geloof nog altijd in de aderen van de mensen zit. In tegenstelling tot in Nederland, waar veel twintigers en dertigers nog nooit een kerk van binnen heeft gezien is de groep zwaar gelovigen in de VS nog altijd erg groot. Terwijl in Nederland reclamespotjes op de radio worden uitgezonden waarin ouders wordt oproepen met hun kinderen over seks te praten voordat internet dit doet, is dit in een groot deel van de VS ondenkbaar. Kinderen moet je niet met naakt en seks confronteren, vinden ze daar. De Nederlandse reclame spotjes zijn echter een prima initiatief, want iets wegstoppen en doen alsof het niet bestaat werkt niet. De kijkcijfers van Dating Naked zijn daarvan het meest tastbare bewijs. Naakt is pas naakt als het echt naakt is.

Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.

Verboden voor blote borsten

Foto: tumblr.com

Er heeft zich een revolutie voltrokken op Facebook: Blote borsten mogen weer. Tenminste, als er ook nog een baby bij wordt getoond. Tot een paar weken geleden was naakt absoluut verboden op het sociale netwerk, want er zouden maar een kleine kinderen naar kunnen kijken. Het zorgde voor behoorlijk wat verontwaardiging, aangevoerd door Scout Willis, de dochter van Hollywood acteur Bruce Willis. Toen haar account werd verwijderd van Facebook omdat ze er naakt op stond startte ze de #FreeTheNipple campagne, om Facebook gebruikers aan te moedigen zoveel mogelijk naaktfoto’s van zichzelf op het sociale netwerk te plaatsen. Het heeft ertoe geleid dat het concern overstag is gegaan en de Algemene Voorwaarden een klein beetje heeft aangepast: "We streven ernaar de rechten te respecteren van personen die inhoud van persoonlijk belang wensen te delen, of het nu gaat om foto's van een beeldhouwwerk zoals David van Michelangelo of familiefoto's van een kind dat borstvoeding krijgt."

De aanpassing volgde stilletjes, in de hoop dat nu niet alle bijna één miljard Facebook gebruikers naaktfoto’s van zichzelf zouden gaan posten. Het blijven natuurlik wel preutse Amerikanen, die er steevast in blijven geloven dat een naakt lichaam zondig is. Een naakt lichaam schrikt kinderen af en die zouden daar traumatische ervaringen aan over kunnen houden. Gemakshalve vergeet Facebook maar even dat in de VS bijna iedere week een klein kind of een tiener met een machinepistool de school binnen rent om daar zijn of haar klasgenootjes af te schieten. Deze kinderen worden over het algemeen geïnspireerd door computerspelletje en foto’s op Facebook, waarop dit soort gruwelijkheden vrijelijk getoond kunnen worden. Filmpjes waarop mensen elkaar uitschelden, schofferen, afranselen en martelen zijn voor Facebook namelijk geen enkel probleem. Hoe meer bloed, hoe sensationeler en hoe meer bezoekers dus meer adverteerders. Facebook, Google, Apple en Microsoft voelen zich dan ook op geen enkele manier aangetrokken tot het brute geweld dat tieners in de VS elkaar tegenwoordig aandoen. Makers van computerspelletjes als EA, Microsoft, Sony maar ook Google kijken gemakshalve even weg als er voor de zoveelste keer een groep tieners op brute wijze om het leven wordt gebracht. Gewoon, omdat ze op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats waren. Daar, waar een gestoorde gek met een pistool los gaat op nietsvermoedende passanten, die daar eigenlijk alleen maar lopen omdat ze inkopen wilden doen, of studeerden aan en universiteit of hogeschool omdat ze later iets wilden bereiken. Die mensen bereiken nu helemaal niets meer simpelweg omdat ze dood zijn.

Dus een naakt lichaam op Facebook blijft verboden. Zelfs op de Facebook website Being Nude zijn de edele delen keurig afgedekt waardoor de lichamen op de site net niet openlijk naakt zijn. Hierdoor schurkt deze website ter promotie van het naakt en naakt gaan tegen de grenzen van het kunnen op Facebook aan. Het is schandalig dat we daar in 2014 nog zo terughoudend over moeten zijn. Het is geld verdienen over de rug van weerloze slachtoffers. Het is pure censuur van het niveau dat we kennen uit landen met een twijfelachtig regime als Iran, China en Rusland. Het aan banden leggen van naakt simpelweg is onacceptabel anno 2014. Het is daarom van het grootste belang dat we met z'n allen opstaan tegen deze hypocrisie van de bovenste plank en Free the Nipple steunen. Al was het alleen maar om een punt te maken.

Borsten en baby's mogen nu dus. Borsten zonder baby blijven wel een issue. De grote internetconcerns die ons leven tegenwoordig bestieren staan daar niet bij stil. Ze denken niet verder na en brengen met alle liefde het volgende schietspel op de markt, dat dan ook weer gretig aftrek vindt. Miljoenen exemplaren worden er van verkocht. Miljoenen gebruikers die zich in hun huisje terugtrekken in hun eigen omgeving, om zich vervolgens te vergapen aan een spel waarin ze in een paar minuten zijn honderden mensen op brute wijze kunt afslachten. Als er al commentaar wordt geleverd op die spellen, dan verdedigen Google, Microsoft, Sony en Facebook zich met het argument dat het allemaal niet echt is. Blote borsten zijn wel echt. Het schrikt vooral kleine kinderen af die gaan dan denken dat het allemaal gewoon is. Maar wat is erger: een mooie slanke vrouw met een paar blote borsten of een nietsvermoedende voorbijganger die door de ontvangst van een kogel op brute wijze uit het leven wordt weggerukt? Kiezen Google, Microsoft, Facebook en Apple voor de kogel of de borsten. Tot nu toe kiezen ze voor de kogel. Want dat levert geld op. En doden.

Hotel vol Verlangens is een erotische vertelling in dagboekvorm over het maken van keuzes. Het is vloeiend geschreven, stijlvol en met een eigentijdse blik op de maatschappij waarin we leven. Het is een treffend, helder en beeldend verhaal over een groep vrouwen, die graag dat ene stapje extra wil zetten, maar waarbij de durf ontbreekt. Onbewust hangen deze vrouwen zich op aan de enige man in het gezelschap. Niet omdat hij er goed uit ziet of veel geld heeft, maar vanwege zijn levensstijl.